Vastigheid bouwt soms een kooi
heel stevig, maar ook klein
Veilig, zo vindt Onzekerheid
maar Verlangen, die vindt het niet zo fijn
‘Konden wij maar leven als vogels’, prevelt hij;
Ons nest bouwend, waar we ook maar stranden
Vrij van budgetten
gesloten grenzen
of corrupte landen
‘Maar hoe vullen wij dan onze dagen?’
Vraagt Structuur aan Verlangen
en ‘Hoe weten we dan de weg?’ jammert Onzekerheid
Verlangen antwoordt rustig;
‘Die raken wij juist kwijt.
Want wie durft te vliegen,
zonder route,
die is pas echt bevrijd’.